"Ayrılık diye bir şey yok.Bu bizim yalanımız.Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.Şimdi nerdesin, ne yapıyorsun?Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın.Saçlarını tararken beni hatırladın , değil mi?Öyleyse ayrılmadık. Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz .Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.Önce beklemekten. Ömür boyuncaya bekliyor, ya bekletiyor insan ikisi de kötü,ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar, sonrayürümesini, konuşmasını, büyümesini...Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,kanunlara saygı göstermesini, insanları sevmesini,aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.Ya o? Ya o? İnsanlardan dostluk bekliyor,sevgilisinden sadakat, çocuklarından saygı ve birparça huzur bekliyor, saadet bekliyor yaşamaktan.Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.Aradıklarının çoğunu bulamamış, beklediklerininçoğu gelmemiş bir insan olarak göçüp gidiyorbu dünyadan. İşte yaşamak maceramız bu.Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak veyaşayıp beklerken ölmek !Özleme bir diyeceğim yok. O, kömür kırıntılarıarasında parlayan bir cam parçası.O, nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı.O, tek güzel yönü bekleyişlerimizin.İnsanlığımız, özleyişlerimizle alımlı,yaşantımız özlemlerle güzel.Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin.Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin anlatılmaz .Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;seni özlediğim içindir.Beklemenin korkunç zehiri öldürmüyorsa beni;seni özlediğim içindir.Yaşıyorsam; içimde umut varsa,yine seni özlediğim içindir.Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki."

Aşka Dair Nesirler , Ümit Yaşar Oğuzcan